Έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε στο MAXMAG , τον Παύλο Κοντογιαννίδη, έναν υπέροχο ηθοποιό, που μιλάει όταν υπάρχει πάντα κάτι ουσιώδες να πει, με αστείρευτο χιούμορ και κοινωνικές ευαισθησίες! Έχει παίξει σε αμέτρητα έργα, έχει ενσαρκώσει τόσους ρόλους στο θέατρο, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, που δυσκολεύεται κανείς να πει που του άρεσε περισσότερο, έχει υπάρξει βουλευτής, έχει εργασθεί ως ραδιοφωνικός παραγωγός, έχει ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι, έχει αποσπάσει σημαντικά βραβεία και υπογράφει ως “Ο πολυπράγμων Ποντιεύς!!!”
-Καλώς βρεθήκαμε κύριε Κοντογιαννίδη! Έχετε κάνει πολλά και διαφορετικά πράγματα. Ποιος είναι τελικά ο Παύλος Κοντογιαννίδης;
–Καλλιτέχνης παντός καιρού, άνθρωπος απλός και πολίτικο ον ελευθερόφρον, επαναστατικό και ατίθασο!
-Κατάγεστε από το Μετόχι Ημαθείας και μία εποχή που πολλοί έψαχναν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό οι δικοί σας έμειναν να καλλιεργούν την γη. Ήταν το πρώτο μάθημα επιβίωσης; Οικογενειακές καταβολές ώστε να μην τα παρατάτε ποτέ;
–Στα 13 μου οδηγούσα τρακτέρ και έκανα όλες τις αγροτικές δουλείες και για επιβίωση, άλλα παράλληλα και από ευχαρίστηση και δημιουργικότητα.. Επίσης παράλληλα σπούδαζα. όλα επειδή τα γούσταρα,τίποτα μόνο από ανάγκη και αριβισμό!!!
-Υπογράφετε στην προσωπική σας ιστοσελίδα ως “Ο πολυπράγμων Ποντιεύς!!!”, τι εικόνες σας έρχονται μέσα από τις αφηγήσεις και τις αναμνήσεις των δικών σας ανθρώπων;
–Μέσα από τις αφηγήσεις των παλαιών και ειδικά της γλυκιάς μου μάνας,είδα τα πάντα για τον Πόντο, την πατρίδα των γονέων μου, των συγχωριανών. Ταξίδεψα από την Τραπεζούντα έως και τον Καύκασο. Ακόμα υπάρχουν σαν φιλμ όλα τα μέρη αυτά αυτά τα αγαπημένα βαθιά μέσα στο μυαλό και στην ψυχή μου..
-Πότε ήταν η πρώτη φορά που καταλάβατε πως θα γίνεται ηθοποιός; Σας στήριξαν οι δικοί σας;
-Η αλήθεια είναι, ακόμα δεν έχω καταλάβει πως θέλω να γίνω ηθοποιός. Στην σχολή με έγραψε ένας φίλος μου, ο Λεύτερης ο Κεβρεκιδης. την ευκαιρία την πρώτη μου την έδωσε ένας άλλο φίλος και συμμαθητής, ο Πάνος ο Κοσμοπουλος, που έπαιξα τον πρώτο ρολό στο ηφαίστειο του Πρεβελάκη-εγώ περισσότερο το έκανα για να βγάλει η τάξη έσοδα για να κάνουμε την πενθήμερη στην τρίτη λυκείου. Είναι αλήθεια όμως, πως όλη η παρέα είχε επαφή με την μουσική,τον χορό,είχαμε κάνει και ένα ερασιτεχνικό γκρουπ τους ”fivers”,έτσι να κάνουμε μούρη και στα κορίτσια.
Θυμάμαι όμως, τα βράδια έπαιρνα ένα τραζινστοράκι και πήγαινα στην πλατεία του χωριού μου, κάπου απόμερα, ξάπλωνα στο χορτάρι και άκουγα το θέατρο της Δευτέρας από το ραδιόφωνο. Μαγεία! Και το πρωί στα χωράφια! Όταν δε, αποφάσισα να αφήσω το πλάνο για ιατρική και να στραφώ στην σχολή θεάτρου, η μάνα μου μου είπε άπλα, “αν αυτό που θέλεις να κάνεις σε ευχαριστεί, να το κάνεις παιδί μου.”
Μεγάλη κουβέντα η μανούλα!!
– «Χαιρέτα μου τον πλάτανο» και Λάκης Λαζόπουλος. Πως ήταν η γνωριμία και η συνέχεια της συνεργασίας σας;
–”Χαιρέτα μου τον πλάτανο”. Μία τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του μέγιστου Θεσσαλικού Θεάτρου. Όταν ήρθαμε και παίξαμε στο θέατρο Λαμπέτη, είπε η κυρία Νινέτα Λεμπέση, στον σύζυγο και μεγάλο παράγωγο κύριο Λεμπέση, «Πήγαινε να δεις αυτήν την παράσταση του Θεσσαλικού, και συγκράτησε δυο ονόματα, Λαζόπουλος ,Κοντογιαννιδης. Σύντομα θα τους δεις μπροστά σου!»
Λεμπέσης απάντηση:.. «Έλα μωρέ τους βλάχους του θεσσαλικού κάμπου!!!…»
Μετά μας αγάπησε και τους δυο, και έκανε μεγάλες επιτυχίες και με τους δυο. Από την άλλη, με τον Λάκη γνωριστήκαμε από την προηγουμένη χρονιά του ”Κάτι τρέχει στα γύφτικα”, εκεί που πρωτοέγραψε ο Λάκης και αρκετά κείμενα-το δε πρώτο του το Τιμάριθμο- το ερμήνευσα εγώ και τεράστια επιτυχία. Με τον Λάκη και στα δυο τρία χρονιά, στο Θεσσαλικό, είμαστε κολλητάρια και περνούσαμε υπέροχα. Δεν είχαμε αφήσει μπουζουξίδικο για μπουζουξίδικο στην Λάρισα, και όχι μονό. Μετά τον πλάτανο, μας κατέκτησε η Αθήνα με ξεχωριστές διαδρομές. Ο Λάκης μεγαλούργησε και εμείς, κάτι κάναμε και εμείς. Συναντηθήκαμε τώρα τελευταία, σε ένα κείμενο υψίστης άξιας γραφής και υποκριτικής στο ”Οι δέκα μικροί Μήτσοι εμβολιάζονται”!! Αξέχαστες στιγμές!!
Μακάρι να ξαναβρεθούμε. Έχουμε ακόμα να δώσουμε!!
-Έλλη Λαμπέτη. Τεράστιο κεφάλαιο. Πέντε λεπτά αμίλητοι, τι είπαν τα μάτια;
–Mε την Λαμπέτη,το λέω και ακόμα με πιάνει σοκ! Tι να πει κάνεις γι αυτό το τεράστιο μέγεθος, όχι μονό καλλιτέχνη, άλλα και ανθρώπου..Πέντε λεπτά..μία αιωνιότητα!!!Τα μάτια μιλούν ακόμα, τα βλέμματα παραμένουν αγκαλιασμένα. δεν μεταφράζεται σε λόγια το συναίσθημα, ας το αφήσουμε να αιωρείται στο χρόνο!!!
-Πως είναι να γράφετε κείμενα για τον Μίμη Φωτόπουλο;
–Τι να πει κάνεις και για αυτήν την εμπειρία. Να γράφεις κείμενο για τον μέγιστο Μιμή Φωτόπουλο, που με πάτε! Θέατρο παρκ, καλοκαίρι 1981, Καφενείον “η Ελλάς”. Ξέμειναν οι συγγράφεις, και η γλυκεία μου η Σμαρούλα Γιούλη, [αυτή με κατέβασε στην Αθήνα], και ο άντρας της ο άλλος μεγάλος θεατρικός παράγωγος, Βαγγέλης Λιβαδάς, με παρότρυναν να γράψω όλο το δεύτερο μέρος ,το κείμενο του Μιμή Φωτόπουλου και την περίφημη “Γρια”, του τότε ανερχομένου Στάθη ψάλτη [μεγάλο σουξέ του Στάθη]! Σοκ και δέος! Αλλά, πέτυχαν όλα.
-Έχετε συνεργαστεί με αξιόλογους ανθρώπους και μεγάλα ονόματα. Ξεχωρίζετε κάποια συνεργασία; Υπήρχε κάποιος που σας απογοήτευσε;
–Έχω συνεργαστεί σχεδόν με όλους και τους παλιούς και τους καινούριους συνάδελφους και συναδέλφισσες. Άψογοι σχεδόν όλοι. Κρατάω μονό τα καλά και αυτά με κάναν να περάσω όμορφα σχεδόν κοντά 30-35 χρονιά! Τους ευχαριστώ όλους και όλες!!!
-Πότε ήταν η πρώτη φορά που καταλάβατε πως σας αναγνωρίζουν στον δρόμο και τι συναίσθημα σας άφησε;
–H πρώτη φορά ήταν που έγινε ο πανικός, όταν είχαμε μεταφέρει σε ένα εορταστικό τηλεοπτικό [ίσως από τα πρώτα], στην ΕΡΤ 2, Πάσχα νομίζω,το ”Χαιρέτα μου τον πλάτανο”, με τηλεοπτικό τίτλο ”Είμαστε στον αέρα”, με την σύμπραξη και άλλων καλλιτεχνών, έκτος Θεσσαλικού. Ποιους να αναφέρω.. Καλουτά-Τζιμης Πανουσης-οπισθοδρομική με Ελευθέρια Αρβανιτάκη, Βαγγέλης Γερμανός, Σπυριδακης, Σοφιανός, Λουκιανός, μουσική-σκηνοθεσία Μεγακλής Βιντιαδης. Έγινε χαμός. Πήγα στα πάτρια εδάφη, στον Βορρά, και μας δίναν τσιγάρα και σοκολάτες τζάμπα από τα περίπτερα. Έπαθα την πλάκα μου. Στις Σέρρες που πήγα, ήρθε ενανς μανάβης μου δίνει κάτι φρούτα δώρο και μου λέει την φοβερή απάντηση, στην απορία μου γιατί τους άρεσε τόσο, ”…Είστε σαν δικοί μας άνθρωποι, σαν να βλέπαμε τον γείτονα, τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας κι αυτό μας έκανε πολύ χαρούμενους!!!”.
-Έχετε ασχοληθεί και με το τραγούδι, τραγούδια από τον Παπάζογλου, στίχοι στον Μάλαμα. Πως προέκυψε;
-Με τον αξέχαστο καλλιτέχνη, φίλο και άνθρωπο Νίκο Παπάζογλου, του κάναμε μία πρόταση να γράψει την μουσική σε μία παράσταση, (Ελληνικό μιούζικαλ ”Κοντσέρτο για ψάρια”), που έγραψε και τους στίχους και την πρόζα η Σίσυ Αλατά. Του στείλαμε τα στιχάκια, τα είδε, του άρεσαν και τα έγραψε καπάκι σε μία εβδομάδα. Αυτά υπάρχουν και κάποτε θα τα βγάλω σε δισκάκι (CD), γιατί η μουσική παιζόταν live στο θέατρο Λαμπέτη με μαέστρο, τον πιτσιρίκα τότε Αχιλλέα Γουάστωρ. Με τον Σωκράτη, [άξιος συνεχιστής του Νίκου], τον συνάντησα στο Κουκάκι σε ένα καφέ,του έδωσα ένα στιχάκι το ”Μαζί σου και στο πουθενά”,γιατί πίστευα πως μονό η δίκη του φωνή θα μπορούσε να το εκφράσει. Του ψιλοάρεσε το πήρε,το έγραψε υστέρα από ένα χρόνο, πέρασε το κομμάτι διάφορες φάσεις και προχτές μετά από αρκετό καιρό μου έστειλε ολοκληρωμένο το τραγούδι από τον ίδιο,ενορχηστρωμένο ..Τέλειο μεγαλείο..Πιστεύω σύντομα να το σηκώσει στον αέρα να το ευχαριστηθούμε όλοι..…
-Ο Τσάρλι Τσάπλιν είχε πει “Το μόνο που χρειάζομαι για να κάνω μια κωμωδία είναι ένα πάρκο, ένας αστυνόμος και ένα ωραίο κορίτσι”. Τι χρειάζεστε εσείς; Με ποιο κριτήριο επιλέγετε τις δουλειές σας;
–Εγώ έχω να πω σεβόμενος την άποψή του Τσάπλιν του τεράστιου, πως η κωμωδία πηγάζει μέσα από τα αρνητικά μία κοινωνίας. Όταν θα φτάσουμε σε κοινωνίες που όλα θα είναι θετικά δεν θα μπορεί να υπάρξει κωμωδία. Αυτό βέβαια, δεν θα συμβεί στις μέρες μας, άρα υπάρχει πολύ υλικό για να το διακωμωδήσεις.
-Μιλάτε αυθόρμητα και έχετε χαρακτηριστεί “χείμαρρος”. Σας έχει βγει σε καλό ή κοστίζει ο αυθορμητισμός και οι καθαρές κουβέντες;
-Όσο δε για τον αυθορμητισμό, αυτός πηγάζει από την αλήθεια και περισσότερο ενοχλεί η αλήθεια .Η αλήθεια και οι απόψεις. Όποιος έχει άποψή, αντιμετωπίζεται ως εχθρός από το εγώ των άλλων. Έτσι είμαστε, ωραίοι και αληθινοί κι όσοι δεν μας γουστάρουν, κακό του κεφαλιού τους,αυτοί χάνουν.
-Το τελευταίο διάστημα οι καταγγελίες προς γνωστά ονόματα της τηλεόρασης, ηθοποιούς και σεναριογράφους ήταν σαρωτικές. Θα ήθελα το σχόλιο σας.
– Τώρα για για παραβιάσεις της εξουσίας στο χώρο μας, για να βγουν βίαιες συμπεριφορές, εγώ έχω να πω πως στην ζωή δεν φτάνει μονό ένα ταλέντο, χρειάζεται κι ένα δεύτερο για να ελέγχει την ταπεινότητα του πρώτου! Η ζωή είναι μία ομορφιά και δεν πρέπει να βιάζεται, πρέπει να απολαμβάνεται απ’ όλους!!!
-Πόσο σας επηρέασε ως άνθρωπο και ως ηθοποιό, η πανδημία και η οικονομική κρίση;
-Η πρώτη καραντίνα μας έκοψε την φορά στο θέατρο Αλάμπρα, με την παράσταση ”Ξενοδοχείον ο Παράδεισος” που είχε απήχηση και προσωπική επιτυχία. Ε, ήταν ένα σοκ επαγγελματικό και φυσικά και οικονομικό. Το πιο σοβαρό όμως, ήταν ο φόβος όλου αυτού του άγνωστου κίνδυνου, να πεθαίνουν γύρω σου όλοι αυτοί οι συνάνθρωποι και πολλοί γνωστοί και φίλοι. Η απομόνωση οδήγησε σε δύσκολες καταστάσεις, άλλα τέλος πάντων νομίζω ότι τώρα πρέπει να αρχίσουμε να ξεθαρρεύουμε. Το ρίξαμε στο διάβασμα, στην στιχουργική και τώρα καιρός είναι να βγούμε πια στις πλατείες της δημιουργίας, και καλά να είμαστε, έχουμε σημαντικά πράγματα να κάνουμε και στο σινεμά και στην τηλεόραση, άλλα και στο τραγούδι που ήδη έχω έτοιμα αρκετά τραγούδια για να βγει ένας δίσκος με τίτλο ”Η εκδίκηση των ταπεινών”. Στις δύσκολες οικονομικές στιγμές καλά να είναι οι φίλοι που βοηθούν!
-Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να πείτε και δεν ερωτηθήκατε; Τι συμβουλή δίνετε στους νέους που κάνουν τα πρώτα τους βήματα;
-Για όλους τους νέους, ή μάλλον νεώτερους [η νεότητα είναι μέσα στο μυαλό και την θέληση που κουβαλάει ο καθένας], οι νέοι να τολμούν και να κάνουν πάντα αυτό που τους κάνει να είναι δημιουργικοί και χρήσιμοι και για τον εαυτό τους και για τους άλλους. Ήθελα δε, να συμπληρώσω, πως στον χώρο της πολίτικης [γιατί πολίτικη είναι τα πάντα]-χρηματίσαμε και βουλευτές ολίγων ήμερων- είμαι εν δύναμη πρόεδρος ενός νέου κόμματος, “Το κίνημα φτωχών Ελλάδος” [Κ.Φ.Ε. ] καθαρά και νομικά κατοχυρωμένο στον Άρειο Πάγο και στο Υπουργείο Εσωτερικών, έτοιμο για δράση στις επόμενες εκλογές. Ένα κίνημα φτωχών, που δυστυχώς λόγω συνθηκών θα πάρει παγκόσμια διάσταση! Η ιδεολογική μας βάση είναι: ”Ο άνθρωπος με τον άνθρωπο, για τον άνθρωπο και ο αδικημένος, με τον αδικημένο για τον αδικημένο!”
Τα σέβη μου Παύλος Κοντογιαννίδης. Παρασκευή και 13, 2022!!!
-Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση μας! Καλή επιτυχία στα επόμενα βήματα από καρδιάς.